7 grzechów głównych – treść, opis, wyjaśnienie dla dzieci i dorosłych

Siedem grzechów głównych

Grzechy główne są to negatywne czyny i skłonności, które z natury prowadzą do pogłębiania grzechu. Są głównym źródłem wszystkich innych grzechów, przez które człowiek nie jest w stanie zmienić swojego postępowania i łatwo ulega kolejnym pokusom. Cnoty, takie jak pokora, miłość czy cierpliwość, są konieczne do pokonywania grzechów głównych oraz wzmacniania życia duchowego. Postawa pokory pozwala nam zrozumieć nasze ograniczenia i uchronić się przed pychą oraz innymi grzechami głównymi. Modlitwa stanowi kluczowy element uzdrowienia duchowego i pokonywania grzechów, ponieważ otwiera nas na łaskę Bożą i umacnia naszą więź z Bogiem.

7 grzechów głównych – treść

Tradycja edukacji siedmiu grzechów głównych sięga czasów patrystycznych. Jednak to dopiero święty Grzegorz Wielki, papież w latach 540-604, ustalił podział na 7 grzechów głównych. Podział ten został zaakceptowany w średniowieczu i przetrwał w tradycji teologicznej i nauczaniu Kościoła do czasów współczesnych.

Siedem grzechów głównych to:

  1. Pycha
  2. Chciwość
  3. Nieczystość
  4. Zazdrość
  5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu
  6. Gniew
  7. Lenistwo.

7 grzechów głównych – etymologia nazwy

Nazwa „Siedmiu grzechów głównych” wywodzi się głównie z tradycji teologicznej, szczególnie z prac św. Tomasza z Akwinu oraz św. Jana od Krzyża, choć także istnieją inne wzmianki w historii Kościoła. Św. Tomasz z Akwinu, omawiając te grzechy w „Summa theologiae”, tłumaczy, że słowo „główny” wywodzi się od „głowy”, która ma pierwszeństwo i kierownictwo nad całym ciałem. W kontekście grzechów oznacza to, że wada główna jest tym, z czego rodzą się inne wady i ma kierownictwo nad nimi, prowadząc je, podobnie jak dowódca wojska prowadzi swoich żołnierzy. 

Natomiast św. Jan od Krzyża, w swoim dziele „Noc ciemna”, omawia siedem grzechów głównych w życiu duchowym, zwłaszcza osób początkujących. Ukazuje subtelne aspekty każdej z tych wad, na przykład łakomstwo duchowe, które manifestuje się poprzez upodobanie w modlitwie, praktykach pokutnych, czy pragnieniu pociech duchowych, nadmiernym czytaniu książek religijnych itp. Św. Jan od Krzyża odchodzi od tradycyjnego podziału grzechów głównych na cielesne (nieczystość, chciwość), duszewne (gniew, smutek) i duchowe (pycha, próżność). Zamiast tego podkreśla, że każdy z tych grzechów ma swoje aspekty odnoszące się do sfery ducha, duszy i ciała. Jest to bardziej złożone spojrzenie na naturę grzechu i jego wpływ na człowieka.

7 grzechów głównych – polskie tłumaczenie

W polskich interpretacjach katechizmów do pierwszej połowy XX wieku avaritia (chciwość) została przekładana jako łakomstwo, podczas gdy gula jako obżarstwo. W nowszych wydaniach katechizmów drugie określenie zostało rozwinięte na nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. W aktualnym polskim tłumaczeniu Katechizmu Kościoła Katolickiego gula została przekształcona na łakomstwo, co umożliwia bardziej wszechstronne zrozumienie tego pojęcia. Acedia, kompleksowe pojęcie z obszaru życia duchowego i psychologii (zniechęcenie, obojętność, depresja, demon południa), do końca XX wieku zwykle było określane jako lenistwo. Katechizm Poznański z 1821 roku jasno określał: lenistwo w służbie Bożej. O. Jacek Woroniecki (1878–1949) tłumaczył wyraz acedia jako zniechęcenie lub smutek w służbie Bożej. Polski Katechizm Kościoła Katolickiego prezentuje dwa warianty tłumaczenia: lenistwo lub znużenie duchowe. Dopiero w XXI wieku termin acedia zaczął być stosowany w polskiej literaturze.

Nazwy łacińskie według świętego Grzegorza Wielkiego i ich tłumaczenia na język polski: superbia – pycha, avaritia – chciwość, luxuria – rozpusta, invidia – zazdrość, gula – łakomstwo, ira – gniew, inanis gloria – próżna chwała, acedia – zniechęcenie.

7 grzechów głównych – krótki opis dla dzieci

Grzechy główne to zachowania, które mogą sprawić, że czujemy się źle i sprawiają, że trudno nam być dobrą osobą. Dla dzieci ważne jest zrozumienie, czym są te grzechy i dlaczego warto unikać ich. Oto krótki opis każdego z nich:

  1. Pycha: Pycha to przekonanie, że jesteśmy lepsi od innych i że wszystko jest dla nas. To kiedy nie potrafimy być skromni i nie doceniamy pracy innych ludzi.
  2. Chciwość: Chciwość to pragnienie posiadania zbyt wielu rzeczy, nawet gdy nie są nam potrzebne. To jak ciągłe chcenie więcej, więcej, więcej, bez zastanowienia się, czy to naprawdę potrzebujemy.
  3. Nieczystość: Nieczystość to działanie lub myślenie nieodpowiednie dotyczące naszego ciała i intymności.
  4. Zazdrość: Zazdrość to uczucie niezadowolenia z tego, co mają inni ludzie i pragnienie mieć to samo lub więcej. To kiedy nie potrafimy cieszyć się z sukcesów innych i zawsze chcemy mieć to, co mają inni.
  5. Obżarstwo: Obżarstwo to jedzenie więcej niż potrzebujemy, aż do przesytu. To kiedy nie potrafimy kontrolować swojego apetytu i jedzenia, co może nam zaszkodzić.
  6. Gniew: Gniew to silne uczucie złości, które może nas przemieniać w osoby, których nie chcemy być. To kiedy czujemy się bardzo złoszczeni i nie umiemy kontrolować swoich emocji.
  7. Lenistwo: Lenistwo to brak chęci do działania i wykonywania obowiązków. To gdy po prostu chce się leżeć i nic nie robić, zamiast działać i rozwijać się.

7 grzechów głównych – infografika dla dzieci do druku

Dzięki kolorowym ilustracjom i prostym wyjaśnieniom nasza infografika zapewnia dzieciom przystępne zrozumienie 7 grzechów głównych. Wydrukuj naszą infografikę, aby wspólnie z dzieckiem rozmawiać o wartościach moralnych i budować świadomość grzechów oraz ich konsekwencji. Ta edukacyjna grafika może być świetnym narzędziem do rozmów o etyce i moralności w domu oraz w szkole.

Siedem grzechów głównych

Czym jest pycha?

Pycha to zachowanie człowieka, który ma nadmierne przekonanie o własnych zasługach. Ludzie często używają terminu „pyszny” dla osób, które wydają się zbyt pewne siebie. Nadmierna samochwała, brak zdolności do rozpoznawania własnych wad – zarówno fizycznych, jak i tych związanych z zachowaniem – to tylko niektóre z cech charakteryzujących osobę pyszną. Pycha jest grzechem ciężkim, jest ona powtórzeniem grzechu pierworodnego. Poczucie wyższości można dostrzec w historii Adama i Ewy. Ignorując ostrzeżenie, ulegli pokusie diabła i zerwali owoc z zakazanego drzewa. Dlatego posiadanie wolnej woli to nie tylko dar, ale i ogromne wyzwanie. To od decyzji, jakie podejmujemy, zależy, jak potoczy się nasze życie.

Opowieść o upadku Lucyfera z nieba stanowi wyraźny przykład tego, jak pycha może prowadzić do zguby. Lucyfer, najwyższy spośród aniołów, początkowo był istotą dobra, lecz z upływem czasu zaczął czuć się lepszy od innych. Przekonany o własnej mądrości i urodzie, zbuntował się przeciwko Bogu.

Czym jest chciwość?

Chciwość polega na przywiązaniu do dóbr materialnych. Człowiek chciwy na pierwszym miejscu stawia bogactwo, ignorując relacje interpersonalne i wartości życiowe. Najważniejszą wartością jest chęć posiadania coraz więcej dóbr i rzeczy. Zachłanność niszczy relacje i rozbija szczęśliwe rodziny. Chciwość została przez samego Jezusa napiętnowana w jego nauczaniu: „Nikt nie może dwom panom służyć… Nie możecie służyć Bogu i Mamonie (Mt 6, 24)”.

Na czym polega nieczystość?

Nieczystość to grzech sfery seksualnej, występujący pod postacią: cudzołóstwa, pornografii, prostytucji, gwałtu, masturbacji, kazirodztwa itp. Święty Pius X podkreśla, że nieczystość pociąga do wielu innych grzechów i wad. To, co podkreśla Katechizm, to fakt, że nieczystość jest skazą na duszy, która może prowadzić do dalszych upadków moralnych, włączając w to nie tylko grzechy przeciwko cielesności, ale również przeciwko duchowi i relacjom międzyludzkim. Grzech ten jest powiązany z szóstym przykazaniem.

Czym jest zazdrość?

Zazdrość jest emocją, która charakteryzuje się poczuciem niezadowolenia z sukcesów drugiego człowieka. Wynika z ludzkiego egoizmu i pożądania. Może objawiać się żalem z powodu czyjegoś szczęścia i osiągnięć, radością z nieszczęścia innych, pragnieniem własnego zysku kosztem innych osób, czy też nieufnością wobec partnera. Skutki zazdrości często prowadzą do poniżenia bliźniego poprzez obmowę, oszczerstwo, intrygę, przemoc fizyczną itp.

Na czym polega łakomstwo?

Łakomstwo określane jest również jako obżarstwo lub nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. Grzech ten polega na nadmiernym sięganiu po jedzenie i picie, które dąży do czerpania przyjemności z jedzenia, pomijając troskę o zdrowie. Inaczej mówiąc, jest to nieuporządkowana miłość do jedzenia. Brak umiaru w jedzeniu i piciu jest związany z deficytem samokontroli oraz brakiem panowania nad sobą. Ten sposób postępowania wynika z poszukiwania chwilowego dobrostanu kosztem zdrowego postępowania. Skutkuje to różnymi dolegliwościami, takimi jak anoreksja, bulimia czy uzależnienie od alkoholu.

Czym jest gniew?

Gniew jest nagłym wybuchem emocji, związanym z agresją i wrogością. Gniew staje się grzechem ciężkim, gdy prowadzi do zemsty, zbrodni, przekleństw, czy bluźnierstw. Grzech ten jest sprzeczny z miłością, ponieważ miłość odrzuca potrzebę zemsty. Często ludzie mają trudności z wybaczeniem swoim bliskim, co wynika z obecności w ich życiu gniewu. Ćwiczenie cierpliwości może pomóc w zwalczaniu gniewu.

Na czym polega lenistwo?

Lenistwo polega na nieustannym unikaniu jakiegokolwiek wysiłku. Obejmuje zarówno aspekty fizyczne, jak i duchowe ludzkiej egzystencji. Lenistwo może być postrzegane jako grzech łagodny, ale gdy prowadzi do zaniedbania zbawienia, staje się grzechem poważnym. Często lenistwo usprawiedliwiamy brakiem czasu. Ogranicza ono naszą swobodę, paradoksalnie pochłania czas, który moglibyśmy przeznaczyć na odkrywanie ludzi i piękna otaczającego nas świata. Lenistwo pojawia się również w Biblii, m.in w listach Świętego Pawła: „Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: Kto nie chce pracować, niech też nie je! (2 Tes 3,10)”.