Mit o Pandorze – główna bohaterka
Pandora to pierwsza mitologiczna kobieta stworzona i zesłana przez bogów. Miała ona stanowić karę dla ludzkości za nieposłuszeństwo i zdradę Prometeusza. Była niezwykle piękna i potrafiła oczarować prawie każdego. Bogowie dodali do niej swoje własne cechy i talenty. Jako posag otrzymała szczelnie zamkniętą glinianą puszkę. Otwarcie daru sprawiło, że na świat wydostały się różnego rodzaju smutki, troski, nędze i choroby. Jedyną rzeczą, która tam pozostała, była nadzieja.
Puszka Pandory – krótkie streszczenie
Podarowanie ognia człowiekowi przez Prometeusza nie spodobało się Zeusowi. Nakazał więc stworzyć Hefajstosowi piękną kobietę o imieniu Pandora i podarować jej tajemniczą skrzynię. Została wysłana pod chatę Prometeusza, ale ten wyczuł podstęp i odesłał dziewczynę, którą następnie przygarnął jego brat Epimeteusz i poślubił. Pod namową Pandory, otworzyli puszkę, uwalniając tym samym na świat wszelkie smutki, choroby i klęski.
Puszka Pandory – streszczenie szczegółowe
Początkowo ziemię zamieszkiwali wyłącznie bogowie i zwierzęta. Dopiero tytan zwany Prometeuszem postanowił stworzyć człowieka. Jednakże był on bardzo słaby i bezbronny, dlatego zdecydował się wykraść dla niego ogień z Olimpu. Jego działanie bardzo rozgniewało bogów. Pewnego dnia Dzeus rozkazał Hefajstosowi ulepić z gliny piękną dziewczynę o imieniu Pandora. Atena nauczyła ją kobiecych czynności, Afrodyta podarowała urodę, a Hermes odpowiedni charakter. Pandora otrzymała także tajemniczą skrzynię, którą zakazano jej otwierać.
Następnie kobieta została zesłana do domu Prometeusza. Tytan domyślił się, że coś jest nie tak i ją przepędził. To samo radził swojemu bratu Epimeteuszowi. Ten jednak uległ urokowi dziewczyny i przyjął do siebie. Gdy Pandora i Epimeteusz pobrali się, ta trawiona ciekawością strasznie nalegała, aby sprawdzili, co znajduje się w zamkniętym naczyniu. W końcu jej mąż otworzył puszkę. Wówczas z wnętrza wydostały się wszelkie choroby i nieszczęścia przynoszące śmierć ludziom i zagładę światu. Widząc to, bohaterowie próbowali zamknąć wieko, ale było już za późno. Na dnie glinianej beczki pozostała jedynie nadzieja, zgodnie z wolą Zeusa.
Jaką prawdę o świecie i człowieku ukazuje mit o Pandorze? – interpretacja
Mit o Pandorze stanowi mitologiczne wyjaśnienie genezy zła. Postać zesłanej Pandory nie była bezpośrednim sprawcą tego zdarzenia, ale człowiek, który skusił się na otwarcie puszki pomimo zakazu od samych bogów. Historia ta znajduje swoje pokrewieństwo z biblijnym opisem pojawienia się grzechu. Zarówno Pandora, jak i Ewa były bardzo próżne i ciekawskie, co skłoniło je do nieracjonalnych działań. Dokonując interpretacji tego mitu, można wywnioskować także, że każde zachowanie niesie ze sobą pewne konsekwencje, a człowiek ma duży wpływ na swoje życie.
Puszka Pandory – znaczenie powiedzenia
Obecnie „puszka Pandory” oznacza nieprzyjemną niespodziankę, źródło nieszczęść, smutków i trosk. Opisuje sytuację, w której podejmowanie pewnych działań lub decyzji prowadzi do nieoczekiwanych i niepożądanych konsekwencji. Dotykają one każdego człowieka, bez względu na jego status i postępowanie. Mogą dotyczyć dowolnej sfery życia i pojawiają się jedno po drugim. Niemniej jednak należy pamiętać, że w każdej takiej sytuacji istnieje promyk nadziei.
Mit o Pandorze – nawiązania w innych tekstach kultury
Nawiązania do mitu o Pandorze pojawiały się w różnych tekstach kultury. Obecnie podobny temat stanowi motyw przewodni filmu pt. „Wszechstronna dziewczyna” wyreżyserowanym przez Colma McCarthego na podstawie książki M.R. Careya. Opowiada on o zniszczonym przez globalną katastrofę świecie, który zamieszkują żądne ludzkiego mięsa stwory. Jedyną nadzieją na ocalenie jest badana dziewczynka o imieniu Melanie. Aby wyprodukować szczepionkę, dziecko musi zostać zabite, na co nie wyraża zgody nauczycielka odwzajemniająca jej uczucia. Dziewczynka dzierży w swoich rękach puszkę pandory. Musi wybrać między takimi jak „ona” a ludźmi pragnącymi ją skrzywdzić, do których należy jej nauczycielka.