Wiosenne kwiaty zaczynają kwitnąć już pod koniec lutego oraz na początku marca. W kwietniu wiele z nich rozwija się w pełni, zapowiadając nadejście wiosny w otoczeniu ogrodów. Te rośliny głównie wyrastają na trawnikach, w rabatkach, a także w parkach i lasach.
Pierwsze wiosenne kwiaty
Pierwsze wiosenne kwiaty olśniewają intensywnością barw oraz różnorodnością odmian. Na spacerze można natknąć się na pierwsze kwiaty zwiastujące wiosnę, które równie dobrze można zasadzić w swoim ogrodzie. W przypadku słonecznej pogody już od marca, a czasem nawet od lutego, można podziwiać śnieżyce wiosenne, przebiśniegi, śnieżniki, kosaćce cebulowe, szafirki, ciemierniki, ranniki zimowe, miłki, przylaszczki. Nieco później, pojawiają się stokrotki, bergenie, ułudki, floksy szydlaste, zawilce, pierwiosnki, sasanki, bratki, wrzośce, jaskry, cebulice, krokusy, szachownice, wonne hiacynty oraz popularne żółte kwiaty wiosenne, czyli narcyzy.
Przebiśnieg
Przebiśniegi są pierwszym zwiastunem wiosny i końca zimy. Rozrastają się zwykle w kępach, rozkwitają białymi delikatnymi kwiatkami. Najlepiej rozwijają się w glebie o odczynie obojętnym, w próchniczej i wilgotnej ziemi. Przebiśniegi rosną dziko w naturalnych siedliskach, świetnie sprawdzają się także w ogrodach. Często można je zobaczyć w parkach, na trawnikach i w lasach, gdzie znajdują się pod ścisłą ochroną. Cebulki powinny być sadzone na głębokości około 5-10 cm. Przebiśniegi są odporne na mróz i nie wymagają dodatkowego podlewania, jeśli gleba jest odpowiednio nawilżona. Idealne miejsce do ich posadzenia to obszary pod drzewami lub obok krzewów. Najlepiej sadzić przebiśniegi od września do października, kwitną od lutego do marca.
Pierwiosnek
Pierwiosnki są jednymi z najdłużej kwitnących kwiatów wiosennych. Ich pierwsze kwitnienie zazwyczaj przypada na okres od początku marca do początku lata. Te delikatne kwiatki występują w różnych odmianach, takich jak pierwiosnek japoński, wyniosły, gruziński, bezłodygowy, ząbkowany, omszony czy omączony. Jednym z najbardziej popularnych gatunków w Polsce jest pierwiosnek lekarski, który podlega ochronie. Kwiaty te występują w różnych kolorach, od bieli, przez róż do fioletu. Wymagania dotyczące uprawy różnią się w zależności od konkretnego gatunku. W Polsce popularne gatunki pierwiosnków potrzebują umiarkowanego nasłonecznienia, wilgotnej, przepuszczalnej i żyznej gleby. Gatunki bylinowe są zazwyczaj odporne na mrozy.
Krokus
Krokus, nazywany też szafranem, jest jednym z najczęściej widywanych kwiatów wczesną wiosną. Jego kwitnienie rozpoczyna się już w marcu. Często możemy go zauważyć na trawnikach, rabatkach oraz w skalnych ogrodach. Naturalnie występuje na łąkach górskich w Europie. Najbardziej charakterystyczną cechą krokusów jest ich fioletowa barwa, ale niektóre odmiany występują również w odcieniach żółci, bieli i niebieskiego. Sadzenie krokusów najlepiej przeprowadzić jesienią, pomiędzy wrześniem a październikiem. Rośliny te preferują glebę bogatą w próchnicę, o umiarkowanej wilgotności i lekko kwaśnym lub obojętnym pH. Choć krokusy lubią słońce wczesną wiosną, to latem lepiej czują się w cieniu. Wielu ogrodników zaleca sadzenie ich pod drzewami.
Szafirek
Szafirek to jeden z kwiatów wiosennych, lecz nie występuje on tak powszechnie jak hiacynty czy żonkile. Najczęściej spotykane są dwie odmiany szafirka: armeńska oraz groniasta. Ich niewielkie kwiaty, o intensywnym kolorze, przypominają dzwoneczki. Szafirki występują również w innych odcieniach, takich jak różowy, biały czy fioletowo-niebieski. Te kwiaty lubią stanowiska słoneczne wczesną wiosną, a w cieniu częściej rosną latem. Podobnie jak w przypadku innych roślin cebulowych, szafirki pozostają w ziemi przez około 5 lat i regularne nawożenie sprzyja ich corocznemu kwitnieniu.
Hiacynt
Hiacynt to jeden z najbardziej charakterystycznych kwiatów otwierających wiosnę w ogrodzie. Kwiat ten charakteryzuje się dużymmi i gęstymi kwiatostanami. Hiacynty rosną najlepiej na słonecznych obszarach, zachwycając swoimi intensywnymi kolorami i bogatym aromatem. Te rośliny prezentują się w różnorodnej palecie barw, obejmującej odcienie białego, żółtego, fioletowego, czerwonego, niebieskiego, pomarańczowego i różowego. Hiacynty lubią żyzną glebę o różnym pH, najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Po przekwitnięciu warto wyjąć cebulki i przechować je, aby w kolejnym sezonie znów cieszyć się ich pięknem, choć należy je chronić przed wiatrem. Najlepszy czas na sadzenie cebulek tych wiosennych kwiatów to wrzesień, podobnie jak większość podobnych roślin.
Narcyz
Narcyz, często określany mianem żonkila, w istocie należy do jego podgatunków. Charakteryzuje się pięknymi, żółtymi kwiatami o kształcie przypominającym małe słońce, z gwiaździście rozchylonymi płatkami. Te wieloletnie rośliny mogą dodawać uroku każdemu kwietnikowi. Istnieje wiele odmian narcyzów, w tym narcyzy drobnoprzykoronkowe i narcyzy pełne, które mogą być uprawiane zarówno w doniczkach na parapecie, jak i pod drzewami czy krzewami. Narcyzy doskonale prosperują w miejscach o dużym nasłonecznieniu. Ważne jest, aby zapewnić im żyzną i dobrze przepuszczalną glebę o obojętnym pH, unikając jednocześnie nadmiernego nawodnienia, które może prowadzić do gnicia cebulek. Po zakończeniu kwitnienia, gdy liście zwiędną, warto wykopać cebulki i przechować je do kolejnej jesieni, aby cieszyć się nimi w kolejnym sezonie.
Tulipan
Tulipany to także kwiaty zapowiadające wiosnę. Są dostępne w różnorodnych barwach, takich jak biel, róż, żółć czy czerwień. Tulipany preferują miejsca o dużej ekspozycji słonecznej oraz glebę o przepuszczalnej strukturze, lekko wilgotną i umiarkowanie kwaśną. Cebulki tulipanów powinno się sadzić we wrześniu lub październiku. Latem należy je wykopać i przechowywać w suchym miejscu do następnego okresu sadzenia. Istnieje wiele odmian tulipanów, na przykład Kaufman, który rozkwita już w marcu, Fostera i Griega w kwietniu, a Triumph oraz tulipany liliokształtne w okresie maja.
Zawilec
Zawilec to także kwiat kwitnący wczesną wiosną, którego można spotkać w pobliżu lasów. Te kwiaty wiosenne występują w licznych odmianach – od tych pospolitych i dziko rosnących po nieco bardziej egzotyczne. Zawilce rosnące dziko są chronione, podobnie jak wiele innych kwiatów zapowiadających nadejście wiosny. Występują one w dużych skupiskach, które szybko się rozrastają. Niektóre odmiany mogą być trujące. Jednym z powszechnie spotykanych gatunków jest zawilec wielokwiatowy o białych kwiatach. Najlepiej rośnie w półcieniu i na wilgotnej, wapiennej glebie. W ogrodach prywatnych często można znaleźć zawilce wieńcowe, które z kolei potrzebują bardzo dobrze nasłonecznionego stanowiska. Kwitną one w różnych kolorach. Te leśne kwiaty wiosenne są tak elastyczne w wymaganiach, że praktycznie każdy może znaleźć gatunek idealny do swojego ogrodu.
Floks
Floksy są kwiatami wiosennymi występującymi w ponad osiemdziesięciu różnych odmianach. Warto zaznaczyć, że większość z tych odmian ma przyjemny aromat – zapachy poszczególnych odmian różnią się znacznie. Kwiaty te charakteryzują się one sztywnymi, prostymi pędami oraz okrągłymi, obfitującymi w kwiaty kwiatostanami. Wymagania dotyczące pielęgnacji różnią się w zależności od konkretnych odmian, jednak większość z nich preferuje stanowiska nasłonecznione. Co do gleby, powinna być ona żyzna i przepuszczalna. Niektóre odmiany floksów kwitną wiosną, podczas gdy inne rozkwitają w połowie lata.
Rannik zimowy
Rannik zimowy posiada kwiaty w kolorze żółtym, charakteryzujące się kształtem przypominającym jaskry. Tworzy malownicze, złociste obszary. Rozkwita zazwyczaj między końcem lutego a początkiem marca. Wymaga stanowisk o dużej wilgotności, najlepiej o żyznej glebie, gdzie może być osłonięta od nadmiernego nasłonecznienia. Po rozsianiu nasion roślina zamiera i odpoczywa, aby wznowić wzrost w kolejnym sezonie.
Jak przygotować rośliny ogrodowe do wiosny?
Aby przygotować rośliny ogrodowe do wiosny, najlepiej zastanowić się nad tym już jesienią, aby zaplanować wysokość roślin, różnorodność odcieni, zapachy oraz okres kwitnienia. Niebagatelne znaczenie ma również aromat roślin. Warto jednak unikać sadzenia obok siebie dwóch gatunków o intensywnym zapachu, które mogłyby konkurować ze sobą. Pewne typy roślin nie są w stanie rozwijać się właściwie w warunkach o niskiej temperaturze. Po ich zasadzeniu, na przykład wczesną wiosną, ważne jest, aby zapewnić im ochronę za pomocą agrowłókniny lub specjalnych worków.
Gdzie sadzić wiosenne kwiaty ogrodowe?
Wiosenne kwiaty ogrodowe najlepiej sadzić w dobrze widocznych miejscach, takich jak przód ogrodu, obrzeża ścieżek lub w pobliżu ławki – gdzie śnieg szybko się topi i gdzie często przebywamy. Klomb z cebulowymi kwiatami warto ustawić tak, aby można było je podziwiać z okna, ponieważ często są one pierwsze, które wyłaniają się spod śniegu. Naturalistyczne rabaty lub fragmenty trawnika również są dobrymi miejscami. Krokusy prezentują się szczególnie pięknie wzdłuż ścieżek, ponieważ są niskie i kwitną dłużej niż inne wiosenne kwiaty. Doskonale komponują się także wśród wrzośców i wrzosów. Natomiast narcyzy i floksy mogą być sadzone na rabatach. Skalniaki natomiast to doskonałe miejsce dla ranników i niskich cebulowych kosaćców. Można je również umieścić pomiędzy poduszkowymi bylinami, takimi jak dąbrówki rozłogowe, skalnice, kolorowe floksy i pierwiosnki, które wcześnie zakwitać. Warto również dodać zimozielonych towarzyszy, takich jak turzyce o różnych kolorach, konwalniki, trzmieliny o różnych barwach i pokrojach, bergenie o sercowatych liściach oraz żurawki. Te rośliny wzbogacą rabatę o delikatne liście i ozdobne kwiaty, które ukryją zwiędłe kwiaty w miarę ich przekwitania.
Kiedy sadzić wiosenne kwiaty cebulowe?
Wiosenne rośliny cebulowe powinny być sadzone między wrześniem a listopadem. Przed posadzeniem, warto przekopać grządkę i, jeśli gleba jest gliniasta, wymieszać ją z piaskiem. W przypadku ubogiej gleby można ją wzbogacić, dodając kompost. Aby uzyskać największy efekt wizualny, kolorowe kwiaty najlepiej sadzić w dużych grupach. Jeśli nie udało się zorganizować marcowych rabatek jesienią, nie warto się zniechęcać. Rośliny cebulowe w donicach łatwo dostępne są na giełdzie kwiatowej. Ogród można szybko ożywić intensywnymi kolorami, przenosząc rośliny z donic do ziemi, gdy tylko gleba rozmrozi się.