Wziąć czy wziąść – jak piszemy?

Wziąć czy wziąść jak piszemy

Błąd fleksyjny polegający na używaniu niepoprawnej formy czasownika „wziąć” stanowi jedno z najczęściej spotykanych nieścisłości w języku polskim. Warto zwrócić szczególną uwagę na poprawność jego fleksji i zastanowić się nad wyborem odpowiedniej formy. Przeprowadzenie analizy gramatycznej pozwoli unikać tego błędu i poprawnie stosować formy tego czasownika w różnych kontekstach. Sprawdź, która forma „wziąć” czy „wziąść” jest poprawna.

Wziąć czy wziąść? Poprawna forma

Poprawnie piszemy i mówimy „wziąć”. Ten czasownik jest bardzo starodawny i bezpośrednio wywodzi się od jeszcze starszego czasownika „jąć”, co oznacza „zacząć”. Na pozór nie dostrzega się „jąć” w formie „wziąć”, ale przy bliższym przyjrzeniu się można zobaczyć, że „wziąć” składa się z przedrostka „wz” i „iąć”.  Nie ma tu miejsca na dodanie „-ść”. Czasownik „jąć” jest korzeniem licznych form wyrazowych, wykorzystujących różne przedrostki czasownikowe, np.: objąć, podjąć, zdjąć, wyjąć, pojąć, ująć.

Wziąć to dokonana postać czasownika „brać”, na podstawie którego piszemy to słowo z „ć” na końcu. Wziąć znaczy chwycić, udać się z kimś, użyć czegoś w jakimś celu, skorzystać z czegoś, zastosować, zażyć.

Wziąć poprawna pisownia

Wziąć czy wziąść? Przykłady poprawnej pisowni

Przykłady użycia:

  • Muszę wziąć książkę z biblioteki.
  • Postanowiłem wziąć udział w konkursie.
  • Zaraz będę gotowy, muszę tylko wziąć prysznic.
  • Wystarczy wziąć parasol na spacer.
  • Mówiła mi, że mam wziąć twoją torebkę.

Czy wziąść to forma dopuszczalna?

Forma wziąść nie jest dopuszczalna. Eksperci językowi jednomyślnie potępiają tę formę jako błędną. Zawsze, gdy pojawia się pytanie „wziąć czy wziąść”, poprawną odpowiedzią jest „wziąć”. Dlatego unikajmy wprowadzania zamieszania zarówno dla nas samych, jak i dla naszych rozmówców. Stosujmy poprawną formę w mowie i piśmie.

Zarówno Mickiewicz w „Panu Tadeuszu”, jak i inni wielcy polscy poeci, pisali formę „wziąść”, ponieważ dawniej była ona poprawna. Niemniej jednak język polski jest dynamiczny i podlega ciągłym zmianom. Dobrym przykładem są tutaj słowa uznawane za wulgarne. Nasze poprzednie pokolenia używały ich do określania różnych przedmiotów lub osób. Mimo że mamy wiele do nauczenia się od naszych klasyków, warto pozostawić niektóre zwroty w przeszłości i dostosować się do współczesnych standardów językowych.